W tym okresie powstało również wiele dużych zakładów pracy, jak np. Mińskie Zakłady Obuwia, Zakłady Naprawcze Taboru Kolejowego czy Mazowieckie Przedsiębiorstwo Robót Instalacyjnych. Również wiele istniejących wcześniej przedsiębiorstw zostało poddanych gruntownym modernizacjom. Wzrost liczby ludności spowodował również rozwój budownictwa mieszkaniowego. Po wojnie powstało wiele nowych osiedli zarówno bloków jak i domów jednorodzinnych, na których to po dziś dzień zamieszkuje wiele osób. Pociągnęło to za sobą również budowę nowych szkół. W tym okresie powstały bowiem 4 szkoły średnie oraz kilka szkół podstawowych. Wybudowane zostały sieci wodociągowe i kanalizacyjne, które obejmują całe miasto. Sporym sukcesem było uruchomienie w poprzedniej dekadzie stacji uzdatniania wody oraz magistrali wodociągowej oraz wybudowanie drugiej stacji PKP. Stacja ta otrzymała nazwę Mińsk Mazowiecki – Anielina.
W czerwcu 1975 r. na skutek reformy administracyjnej państwa, która znosiła powiaty, Mińsk Mazowiecki znalazł się w województwie siedleckim. Taki stan trwał aż do 01.01.1999 r. Po 1990 r. przywrócono samorząd terytorialny, a miasto stało się siedzibą urzędu rejonowego, w skład którego weszło 13 gmin. Po reformie administracyjnej z 1999 r. Mińsk znów stał się miastem powiatowym i leży w województwie mazowieckim. W skład powiatu mińskiego wchodzi:
- 10 gmin wiejskich, tj. Cegłów, Dobre, Dębe Wielkie, Halinów, Jakubów, Latowicz, Mińsk Mazowiecki, Mrozy, Siennica oraz Stanisławów
- 1 gmina miejsko-wiejska – Kałuszyn
- 3 gminy miejskie, tj. Mińsk Mazowiecki, Halinów i Sulejówek.